شناسایی متغیرهای وابسته و مستقل یکی از جنبه های مهم تحلیل آماری است.

مرحله 1: سوال تحقیق را درک کنید

قبل از اینکه بتوانید متغیرهای وابسته و مستقل را شناسایی کنید، باید سؤال یا فرضیه تحقیق را درک کنید. سوال تحقیق، موضوع یا مشکل اصلی است که شما سعی دارید از طریق تحلیل خود به آن بپردازید.

مرحله ۲: هدف مطالعه را مشخص کنید

هنگامی که سوال تحقیق را مشخص کردید، گام بعدی شناسایی هدف مطالعه است. هدف پژوهش دلیل انجام تحقیق است.

مرحله 3: تعیین انواع متغیرها

دو نوع متغیر وجود دارد: متغیر وابسته و مستقل. متغیرهای وابسته متغیرهایی هستند که اندازه گیری یا مشاهده می شوند، در حالی که متغیرهای مستقل متغیرهایی هستند که توسط محقق دستکاری یا کنترل می شوند.

مرحله 4: متغیر وابسته را شناسایی کنید

متغیر وابسته متغیری است که در پاسخ به متغیر مستقل اندازه گیری یا مشاهده می شود. متغیری است که تحت تأثیر متغیر مستقل قرار می گیرد.

مرحله 5: متغیر مستقل را شناسایی کنید

متغیر مستقل متغیری است که توسط محقق دستکاری یا کنترل می شود. این متغیر است که باعث تغییر در متغیر وابسته می شود.

مرحله 6: متغیرهای مخدوش کننده را شناسایی کنید

متغیرهای مداخله گر متغیرهایی هستند که میتوانند بر رابطه بین متغیرهای وابسته و مستقل تأثیر بگذارند. برای اطمینان از اعتبار مطالعه، این متغیرها باید کنترل یا در نظر گرفته شوند.

مرحله ۷: متغیرهای خارجی را شناسایی کنید

متغیرهای خارجی متغیرهایی هستند که با سؤال یا فرضیه تحقیق ارتباطی ندارند. این متغیرها میتوانند بر روی مطالعه تأثیر بگذارند و برای اطمینان از اعتبار مطالعه نیاز به کنترل یا حسابداری دارند.

مرحله 8: چارچوب زمانی را در نظر بگیرید

چارچوب زمانی در هنگام شناسایی متغیرهای وابسته و مستقل مورد توجه قرار می گیرد. بازه زمانی به دوره ای اطلاق می شود که مطالعه طی آن انجام شده است.

مرحله 9: جمعیت را در نظر بگیرید

جمعیت گروهی از افراد یا اشیاء است که مورد مطالعه قرار می گیرند. جامعه باید به وضوح تعریف شود تا اطمینان حاصل شود که مطالعه مرتبط و معنادار است.

مرحله 10: نمونه را در نظر بگیرید

نمونه زیر مجموعه ای از جامعه مورد مطالعه است. نمونه باید با دقت انتخاب شود تا اطمینان حاصل شود که نماینده جامعه است.

مرحله 11: ابزارهای اندازه گیری را شناسایی کنید

ابزار اندازه گیری برای جمع آوری داده ها در مورد متغیرهای وابسته و مستقل استفاده می شود. این ابزارها باید معتبر و قابل اعتماد باشند تا از صحت مطالعه اطمینان حاصل شود.

مرحله 12: تجزیه و تحلیل داده ها را در نظر بگیرید

تجزیه و تحلیل داده ها فرآیند تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از مطالعه است. نوع تجزیه و تحلیل داده های مورد استفاده به سوال تحقیق و نوع داده های جمع آوری شده بستگی دارد.

روش ساده 1: از سؤال تحقیق استفاده کنید

یک راه ساده برای شناسایی متغیرهای وابسته و مستقل، بهره‌گیری از سوال تحقیق است. سؤال تحقیق اغلب متغیرهای وابسته و مستقل را مشخص می کند.

راه ساده 2: از هدف مطالعه استفاده کنید

روش ساده دیگر برای شناسایی متغیرهای وابسته و مستقل، بهره‌گیری از هدف مطالعه است. هدف مطالعه اغلب متغیرهای وابسته و مستقل را مشخص می کند.

راه ساده 3: از انواع متغیرها استفاده کنید

سومین راه ساده برای شناسایی متغیرهای وابسته و مستقل، بهره‌گیری از انواع متغیرها است. متغیرهای وابسته متغیرهایی هستند که اندازه گیری یا مشاهده می شوند، در حالی که متغیرهای مستقل متغیرهایی هستند که توسط محقق دستکاری یا کنترل می شوند.

35 نکته برای شناسایی متغیرهای وابسته و مستقل

1. سوال تحقیق و هدف مطالعه را درک کنید.
2. انواع متغیرها را شناسایی کنید: وابسته و مستقل.
3. متغیر وابسته را تعیین کنید.
4. متغیر مستقل را تعیین کنید.
5. متغیرهای مخدوش کننده را شناسایی کنید.
6. متغیرهای خارجی را شناسایی کنید.
7. بازه زمانی را در نظر بگیرید.
8. جمعیت را در نظر بگیرید.
9. نمونه را در نظر بگیرید.
10. ابزارهای اندازه گیری را شناسایی کنید.
11. تحلیل داده ها را در نظر بگیرید.
12. از سوال تحقیق استفاده کنید.
13. از هدف مطالعه استفاده کنید.
14. از انواع متغیرها استفاده کنید.
15. متغیرهای مخدوش کننده را بررسی کنید.
16. متغیرهای خارجی را بررسی کنید.
17. مطمئن شوید که ابزارهای اندازه گیری معتبر و قابل اعتماد هستند.
18. مطمئن شوید که تجزیه و تحلیل داده ها برای سؤال تحقیق مناسب است.
19. اندازه نمونه را در نظر بگیرید.
20. روش نمونه گیری را در نظر بگیرید.
21. مطمئن شوید که مطالعه از نظر اخلاقی انجام شده است.



22. مطمئن شوید که مطالعه در یک محیط کنترل شده انجام شده است.
23. مطمئن شوید که مطالعه در بازه زمانی کافی انجام شده است.
24. مطمئن شوید که مطالعه با یک نمونه معرف انجام شده است.
25. مطمئن شوید که مطالعه با ابزار اندازه گیری مناسب انجام شده است.
26. مطمئن شوید که مطالعه با تجزیه و تحلیل داده های مناسب انجام شده است.
27. محدودیت های مطالعه را در نظر بگیرید.
28. نقاط قوت مطالعه را در نظر بگیرید.
29. مطمئن شوید که مطالعه قابل تکرار است.
30. مطمئن شوید که مطالعه توسط همتایان بررسی شده است.
31. مطمئن شوید که مطالعه در یک مجله معتبر منتشر شده است.
32. مطمئن شوید که مطالعه با منابع مناسب انجام شده است.
33. مطمئن شوید که مطالعه با بودجه مناسب انجام شده است.
34. مطمئن شوید که مطالعه با تخصص مناسب انجام شده است.
35. مطمئن شوید که مطالعه با استانداردهای اخلاقی مناسب انجام شده است.

منابع : 

1. Creswell، J. W. (2014). طرح تحقیق: رویکردهای کیفی، کمی و ترکیبی. انتشارات سیج.
2. Field، A. (2018). کشف آمار با بهره‌گیری از آمار IBM SPSS. انتشارات سیج.
3. کوثری، سی آر (2018). روش تحقیق: روش ها و فنون. اسپرینگر.

در نتیجه، شناسایی متغیرهای وابسته و مستقل یکی از جنبه‌های مهم تحلیل آماری است. با دنبال کردن 12 مرحله ذکر شده در این راهنمای جامع، می‌توانید مطمئن شوید که می‌توانید با اطمینان بین متغیرهای وابسته و مستقل تمایز قائل شوید. این را هم توجه کنید که، 35 نکته ارائه شده از درک شما پشتیبانی می کند و راهنمای کاملی برای شناسایی متغیرهای وابسته و مستقل ارائه می دهد. به یاد داشته باشید که برای شناسایی متغیرهای وابسته و مستقل از سوال تحقیق، هدف مطالعه و انواع متغیرها استفاده کنید.

مدیتیشن تمرینی است که هزاران سال است که وجود داشته و به خاطر فواید ذهنی، عاطفی و جسمی متعددش شناخته شده است. این شامل آموزش ذهن برای تمرکز و هدایت افکار است که در خاتمه منجر به آرامش عمیق و آرامش درونی می شود. چه در مدیتیشن تازه کار باشید و چه به دنبال بهینه سازی تمرین خود هستید،

مرحله ۱: فضایی آرام و راحت پیدا کنید

برای شروع تمرین مدیتیشن، ضروری است که فضایی آرام و راحت پیدا کنید که بتوانید بدون حواس‌پرتی بنشینید یا دراز بکشید. مکانی را انتخاب کنید که در آن احساس راحتی کنید و بتوانید به راحتی استراحت کنید.

مرحله ۲: وضعیت بدنی راحت در نظر بگیرید

در مرحله بعد، وضعیتی راحت در نظر بگیرید که به شما امکان می دهد در طول جلسه مدیتیشن هوشیار و در عین حال آرام بمانید. حالت‌های معمول عبارتند از: نشستن به صورت ضربدری روی یک کوسن یا صندلی، زانو زدن با یک بالشتک زیر باسن، یا دراز کشیدن به پشت.

مرحله 3: یک قصد تنظیم کنید

قبل از غواصی در تمرین مدیتیشن خود، یک لحظه برای تعیین هدف برای جلسه خود وقت بگذارید. این قصد می‌تواند به سادگی ایجاد آرامش درونی، کاهش استرس یا افزایش خودآگاهی باشد. تنظیم یک قصد کمک می کند تا تمرکز و هدف را برای تمرین مراقبه خود فراهم کنید.

مرحله 4: روی نفس خود تمرکز کنید

هنگامی که در وضعیت انتخابی خود قرار گرفتید، توجه خود را به نفس خود معطوف کنید. از طریق بینی نفس عمیق بکشید و از طریق دهان بازدم کنید. به حس ورود و خروج نفس به بدن خود توجه کنید. به خودتان اجازه دهید تا هر نفس را به طور کامل تجربه کنید.

مرحله 5: افکار خود را مشاهده کنید

همانطور که بر نفس خود تمرکز می کنید، ممکن است افکاری در ذهن شما ایجاد شود. به جای تلاش برای سرکوب یا کنترل این افکار، به سادگی آنها را بدون قضاوت مشاهده کنید. حضور آنها را تصدیق کنید و اجازه دهید از آنجا عبور کنند و به آرامی توجه خود را به نفس خود برگردانید.

مرحله ۶: ذهن آگاهی را پرورش دهید

مدیتیشن یک تمرین ذهن آگاهی است که شامل حضور کامل در لحظه است. همانطور که افکار خود را مشاهده می کنید، به احساسات بدن، صداهای اطراف و هر احساسی که ایجاد می شود نیز توجه کنید. لحظه حال را با صراحت و کنجکاوی در آغوش بگیرید.

مرحله 7: قدردانی و مهربانی را تمرین کنید

در طول جلسه مدیتیشن خود، چند لحظه را به پرورش احساسات قدردانی و محبت اختصاص دهید. در مورد چیزهایی که در زندگی خود برای آنها سپاسگزار هستید فکر کنید و برای خود و دیگران آرزوهای خوب بفرستید. این تمرین به پرورش ذهنیت مثبت و شفقت نسبت به خود و دیگران کمک می کند.

مرحله 8: با حرکات ملایم پایان دهید

با نزدیک شدن به پایان جلسه مدیتیشن، به تدریج آگاهی خود را به محیط اطراف خود بازگردانید. بدن خود را به آرامی حرکت دهید، کشش دهید و چشمان خود را باز کنید. لحظه ای را برای قدردانی از سکون و آرامشی که در طول تمرین خود پرورش داده اید، اختصاص دهید.

نکاتی برای بهینه سازی مدیتیشن:

1. ثبات امری کلیدی است: با اختصاص دادن زمان اختصاصی هر روز به تمرین، یک برنامه منظم مراقبه ایجاد کنید.
2. با جلسات کوتاه‌تر شروع کنید: اگر در مدیتیشن تازه کار هستید، با جلسات کوتاه‌تر (5 تا 10 دقیقه) شروع کنید و با راحت‌تر شدن به تدریج مدت زمان را افزایش دهید.
3. تکنیک‌های مختلف را آزمایش کنید: تکنیک‌های مدیتیشن مختلف مانند مراقبه ذهن‌آگاهی، مراقبه محبت‌آمیز، مدیتیشن هدایت‌شده یا مدیتیشن مانترا را کاوش کنید تا آنچه را که به بهترین شکل در شما تاثیر گذار می‌شود پیدا کنید.
4. یک سبک مدیتیشن را پیدا کنید که مناسب شما باشد: چه در حالت نشسته، چه دراز کشیده یا مدیتیشن پیاده روی، سبکی را انتخاب کنید که برای شما طبیعی‌ترین و راحت‌تر باشد.
5. محیطی مساعد ایجاد کنید: با خاموش کردن وسایل الکترونیکی، یافتن فضایی آرام، و ایجاد فضایی آرام با شمع، بخور یا موسیقی ملایم، عوامل حواس‌پرتی را به حداقل برسانید.
6. در صورت نیاز به دنبال راهنمایی باشید: شرکت در کلاس‌های مدیتیشن، کارگاه‌های آموزشی، یا بهره‌گیری از برنامه‌های مدیتیشن را برای یادگیری از معلمان با تجربه و کسب حمایت بیشتر در نظر بگیرید.
7. صبور و دلسوز باشید: مدیتیشن مهارتی است که در طول زمان توسعه می یابد. با خود صبور باشید و به تمرین خود با شفقت به خود نزدیک شوید و فضایی برای رشد و یادگیری فراهم کنید.
8. مدیتیشن را در زندگی روزمره ادغام کنید: با گنجاندن تمرکز حواس در فعالیت های روزمره مانند خوردن، راه رفتن یا تعامل با دیگران، مزایای مدیتیشن را فراتر از تمرین رسمی گسترش دهید.

روش ها و تکنیک های جدید در مدیتیشن:

1. کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی (MBSR): توسعه یافته توسط جیدر Kabat-Zinn، MBSR مدیتیشن ذهن آگاهی، یوگا و آگاهی بدن را ترکیب می کند تا به افراد کمک کند استرس، درد و بیماری را به طور موثر مدیریت کنند.
2. مراقبه متعالی ™: TM تکنیکی است که در آن تمرین‌کنندگان یک مانترا را بی‌صدا تکرار می‌کنند تا به حالتی از آرامش عمیق و آرامش درونی برسند.
3. مراقبه محبت آمیز: که به عنوان مدیتیشن متا نیز شناخته می شود، این تمرین شامل هدایت احساسات عشق، مهربانی و شفقت نسبت به خود و دیگران است.
4. مدیتیشن اسکن بدن: در مدیتیشن اسکن بدن، توجه به طور سیستماتیک به قسمت‌های مختلف بدن معطوف می‌شود و باعث آرامش و آگاهی بدن می‌شود.
5. مدیتیشن تجسم: تکنیک های تجسم شامل ایجاد تصاویر ذهنی واضح برای افزایش تمرکز، تمرکز و آرامش در طول مدیتیشن است.
6. مراقبه تنفسی: این نوع مدیتیشن به طور خاص بر تنظیم تنفس برای ایجاد آرامش و کاهش سطح استرس تمرکز دارد.
7. مراقبه حمام صوتی: مدیتیشن حمام صوتی از ابزارهای مختلفی مانند کاسه آواز یا گونگ برای ایجاد صداهای آرامش بخش استفاده می کند که آرامش و مراقبه عمیق را تسهیل می کند.
8. مدیتیشن پیاده‌روی: مدیتیشن پیاده‌روی به جای آرام نشستن، شامل پیاده‌روی آهسته و عمدی و در عین حال حفظ هوشیاری و آگاهی از هر مرحله است.

با دنبال کردن این مراحل، نکاتی برای بهینه‌سازی، و کشف روش‌های جدید، می‌توانید یک تمرین مدیتیشن کامل را ایجاد کنید که با اهداف و ترجیحات شما همسو باشد.

منابع : 

1. Mindful - یک نشریه معتبر که اطلاعات زیادی در مورد مراقبه، تمرکز حواس و رفاه کلی ارائه می دهد. این توصیه ها، مقالات و منابع تخصصی را برای افراد علاقه مند به تمرین های مراقبه ارائه می دهد.
2. Headspace - یک برنامه و وب سایت مدیتیشن محبوب که مراقبه های هدایت شده، تمرین های تمرکز حواس و محتوای آموزشی را ارائه می دهد. Headspace به دلیل رویکرد کاربرپسند خود برای مدیتیشن و رفاه ذهنی شناخته شده است.
3. مرکز چوپرا - مرکز چوپرا که توسط دیپاک چوپرا تأسیس شد، راهنمای جامعی برای مدیتیشن و سلامت کلی ارائه می دهد. بینش ها، منابع و برنامه های ارزشمندی را برای افرادی که به دنبال افزایش رفاه خود از طریق مدیتیشن هستند ارائه می دهد.

نگه داشتن مثانه یک مهارت ضروری است که می‌تواند در موقعیت های مختلف مفید باشد، مانند زمانی که نمی توانید بلافاصله به دستشویی دسترسی پیدا کنید. در حالی که مهم است که به سیگنال های بدن خود گوش دهید و ادرار خود را برای دوره های طولانی به طور منظم نگه ندارید، ممکن است زمان هایی وجود داشته باشد که لازم باشد به طور موقت ادرار را به تعویق بیندازید. در اینجا چهار مرحله به شما کمک می کند تا مثانه خود را به عنوان یک زن نگه دارید، همراه با نکات اضافی:

مرحله 1: یک موقعیت راحت پیدا کنید

• زمانی که میل به ادرار کردن دارید اما باید آن را نگه دارید، یک موقعیت راحت پیدا کنید که فشار روی مثانه شما به حداقل برسد. این می‌تواند شامل نشستن یا ایستادن مستقیم باشد.

مرحله ۲: عضلات کف لگن خود را درگیر کنید

• عضلات کف لگن نقش مهمی در کنترل ادرار دارند. برای درگیر کردن این ماهیچه‌ها، تصور کنید که سعی می‌کنید جریان ادرار را در وسط جریان متوقف کنید. عضلات ناحیه لگن خود را منقبض کنید، آنها را به سمت بالا و داخل بلند کنید. این تمرین را به طور منظم برای تقویت عضلات کف لگن انجام دهید.

مرحله 3: حواس خود را پرت کنید

• تکنیک های حواس پرتی میتوانند هنگام تلاش برای نگه داشتن مثانه مفید باشند. در فعالیت هایی شرکت کنید که توجه شما را از میل به دفع ادرار منحرف می کند. این می‌تواند شامل خواندن یک کتاب، حل پازل، یا شرکت در یک مکالمه باشد.

مرحله 4: آرام باشید و نفس بکشید

• تنش می‌تواند میل به ادرار کردن را تشدید کند، بنابراین مهم است که استراحت کنید و عمیق نفس بکشید. نفس های آهسته بکشید و روی آرام کردن خود تمرکز کنید. آرام کردن بدن می‌تواند به کاهش احساس فوریت کمک کند.

این را هم توجه کنید که مراحل، در اینجا 32 نکته وجود دارد که می‌تواند به شما در نگه داشتن مثانه کمک کند:

1. از مصرف بیش از حد مایعات قبل از موقعیت هایی که ممکن است دستشویی به راحتی در دسترس نباشد، خودداری کنید.
2. قبل از ترک خانه یا انجام فعالیت‌ها با بهره‌گیری از سرویس بهداشتی برنامه‌ریزی کنید.
3. تمرینات کنترل مثانه مانند Kegels را به طور منظم برای تقویت عضلات کف لگن خود انجام دهید.
4. از مصرف محرک‌های مثانه مانند کافئین، الکل و غذاهای تند خودداری کنید.
5. به تدریج مدت زمان بین بازدید از دستشویی را افزایش دهید تا مثانه خود را تمرین دهید.
6. از تکنیک‌های آرام‌سازی مانند تنفس عمیق یا مدیتیشن برای کاهش میل به ادرار کردن استفاده کنید.
7. لباس راحت و گشاد بپوشید که به مثانه شما فشار وارد نکند.
8. تکنیک های حواس پرتی مانند شمردن یا خواندن یک آهنگ در سر خود را امتحان کنید.
9. از فعالیت هایی که فشار بیش از حد به مثانه شما وارد می کند، مانند پریدن یا دویدن خودداری کنید.
10. از قدرت تفکر مثبت استفاده کنید تا خود را متقاعد کنید که می‌توانید آن را برای مدت طولانی تری نگه دارید.
11. تکنیک های تمرکز حواس را تمرین کنید تا حضور داشته باشید و از تثبیت میل به ادرار کردن جلوگیری کنید.
12. وضعیت های مختلف را آزمایش کنید تا راحت ترین حالت را برای نگه داشتن مثانه خود پیدا کنید.
13. از نوشیدن مقادیر زیاد مایعات در مدت زمان کوتاه خودداری کنید.
14. از تمرینات تمدد اعصاب، مانند آرام سازی پیشرونده عضلانی، برای کاهش تنش در بدن خود استفاده کنید.
15. ذهن خود را مشغول فعالیت های جذابی کنید که توجه شما را از میل به ادرار کردن منحرف می کند.
16. به تدریج زمان بین استراحت های دستشویی را افزایش دهید تا ظرفیت مثانه خود را تمرین دهید.
17. از مصرف مواد ادرارآور مانند برخی داروها یا چای های گیاهی خودداری کنید.
18. یک سبک زندگی سالم را با ورزش منظم و یک رژیم غذایی متعادل برای حمایت از سلامت کلی مثانه حفظ کنید.
19. از تکنیک‌های تجسم در جایی استفاده کنید که تصور می‌کنید در موقعیتی هستید که دستشویی در دسترس نیست، اما مثانه خود را با موفقیت نگه می‌دارید.
20. حالت خوب را تمرین کنید، زیرا خم شدن می‌تواند فشار بیشتری به مثانه شما وارد کند.
21. اگر پیش‌بینی می‌کنید که به محافظت بیشتری در برابر نشت‌های احتمالی نیاز دارید، از پدها یا آسترهای جاذب استفاده کنید.
22. بدن خود را با به تعویق انداختن تدریجی ادرار هنگامی که میل اولیه را احساس کردید، آموزش دهید.
23. میزان مصرف مایعات خود را پیگیری کنید و بر اساس آن زمان استراحت در دستشویی را برنامه ریزی کنید.
24. از نوشیدن نوشابه‌های گازدار که می‌توانند به تحریک مثانه کمک کنند، خودداری کنید.
25. محیطی آرام برای کمک به آرامش بدن و ذهن خود پیدا کنید.
26. درمان‌های گیاهی که برای حمایت از سلامت مثانه شناخته شده‌اند، مانند عصاره زغال اخته یا روغن دانه کدو تنبل، آزمایش کنید.
27. از مصرف بیش از حد غذاهای شور خودداری کنید، زیرا میتوانند منجر به افزایش تشنگی و مصرف مایعات شوند.
28. در اولین فرصت زمانی که دیگر نیازی به نگه داشتن مثانه خود ندارید از دستشویی استفاده کنید.
29. اگر مرتباً با کنترل مثانه مشکل دارید، به دنبال مشاوره حرفه ای از یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی باشید.
30. Pاز تکنیک‌های خودکنترلی مانند شمارش آهسته برای پرت کردن حواس خود از میل به ادرار کردن استفاده کنید.
31. در طول روز هیدراته بمانید اما از نوشیدن حجم زیاد مایعات به یکباره خودداری کنید.
32. قبل از انجام فعالیت‌های بدنی یا ورزش از دستشویی استفاده کنید.

به یاد داشته باشید، گوش دادن به سیگنال های بدن و نگه داشتن ادرار برای مدت طولانی به طور منظم ضروری است. اگر به طور مکرر با کنترل مثانه مشکل دارید یا فوریت یا بی اختیاری ادرار مداوم را تجربه می کنید، توصیه می شود برای ارزیابی و راهنمایی بیشتر با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.

سه مرجع معتبر یا نام دامنه:

1. کلینیک مایو: کلینیک مایو یک سازمان پزشکی مشهور است که اطلاعات قابل اعتماد و مبتنی بر شواهد را در مورد موضوعات مختلف بهداشتی از جمله سلامت مثانه و کنترل ادرار ارائه می‌کند.
2. WebMD: WebMD یک منبع آنلاین قابل اعتماد است که اطلاعات جامعی را در مورد شرایط بهداشتی متعدد، درمان‌ها و نکات مربوط به شیوه زندگی، از جمله راهنمایی در مورد کنترل مثانه برای زنان ارائه می‌کند.
3. انجمن ملی برای کنترل ادرار (NAFC): NAFC یک سازمان غیرانتفاعی است که به بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به مشکلات بی اختیاری اختصاص داده شده است. وب سایت آنها منابع و اطلاعات ارزشمندی در مورد تکنیک های مدیریت و سلامت مثانه ارائه می دهد.